Achteraf stom. Ik kwam in het hok bij de drachtige schapen en zag een jaarling die vies was van achter. En er lag een onvolgroeid mummie-achtig bruin pré-lammetje in het hok. Een verwerper, dacht ik. Er kwam nog was viezigheid achter uit haar je-weet-wel. Ik heb het mummietje opgeruimd en ben gaan eten, het was lunchtijd. Kom ik terug van het eten, ligt er een keurig volgroeid maagdelijk wit lammetje in het hok. Dood. Vliesje over de neus gehad? Balen. Achteraf had ik even in het schaapje moeten voelen. Had ik dat tweede lam waarschijnlijk kunnen redden. Een signaaltje had ook kunnen zijn dat het jaarling...
Lees meer...
De lammertijd is op stoom. We zitten er midden in. De wallen onder de ogen worden donkerder en de baard wordt langer. Zo in de lammertijd laat de persoonlijke verzorging wel eens te wensen over. Dan verwaarloos ik mezelf een beetje. En dat vind ik helemaal niet erg. Wel goed dat ik twee keer in de week te zingen ga. Dan ga ik tenminste weer een keer onder de pomp. Van Karin krijg ik ook geen tegengas. Ik lig deze weken niet in het echtelijk bed. Ik heb een bed in een hoek van het schapenhok getimmerd. Op ongeveer 1,75 meter hoogte. Bevalt goed. Zo kan ik de schapen die tegen het lammeren aan zijn...
Lees meer...
Willemijn heeft ook geworpen. Er zijn 10 biggen geboren. Helaas zijn 2 biggen ons ontvallen. Ik had een dikke laag stro in het hok gedaan, zodat ze een nest kon maken. Dat deed ze ook. Prachtig. Nadeel hiervan is dat de biggen in die berg stro kruipen en dat de zeug geen overzicht heeft. Zo is ze er op twee gaan liggen. Balen. Maar als je dieren hebt moet je er rekening mee houden dat je ze kunt verliezen, zei m'n vader altijd. Acht prachtige biggen over. Daar gaan we mee verder. Het is een streling voor het oog en het hart. Veel mensen komen langs om te kijken en genieten. Als ik zeg dat ze wel in het hok mogen...
Lees meer...
Recente comments