In de winter de schapen scheren of juist in de zomer

In tegenstelling tot dit jaar laat ik al heel veel jaren de schapen in de winter scheren. Ongeveer 6 á 8 weken voor het aflammeren deed ik ze vanuit het weiland in het hok en werden ze binnen een week geschoren. Ze kwamen daarna niet meer buiten. De klassieke manier is om de schapen in mei/juni te laten scheren. Voor beide opties zijn voordelen en nadelen op te noemen. Voordeel van winterscheren vind ik is dat ze in het hok schoner blijven, dat de conditie van de ooien beter te beoordelen is, dat het ruimer is in het hok, dat ze actiever zijn en dat de lammeren de spenen beter kunnen vinden. Nadeel van winterscheren vind ik dat ze niet zo snel weer naar buiten kunnen met de lammetjes. Voor de kale moederschapen is het dan nog te koud en de lammetjes kunnen niet lekker schuilen in de warme vacht van moeder. Ik heb ook het gevoel dat er bij geschoren schapen in het voorjaar iets meer problemen zijn met uierontsteking als gevolg van koude nachten. Dus moet ik alles langer binnen houden en dan wordt het na verloop van tijd wel erg vol in de stal.

Dit jaar ben ik van m’n normale patroon van winterscheren afgestapt omdat ik fysiek niet in staat was om het scheren te laten uitvoeren door rugproblemen. Oké, ik laat het scheren doen door een ander, maar ik ben er altijd wel bij om de schapen te pakken, op de kont klaar te zetten voor de scheerder en ik ruim de wol op en prop het in grote wolzakken. En om het helemaal aan hun over te laten ging me iets te ver. Niet geschoren dus. Kan ik weer eens zien hoe dit bevalt.  

Nu, enkele weken voor het aflammeren merk ik wel dat ik het lastig vind om de ongeschoren ooien goed te beoordelen wat hun conditie/voederbehoefte is. De juiste voeding geven vlak voor het aflammeren is heel belangrijk voor de resultaten  tijdens het aflammeren. Teveel voer betekent te zware lammeren en te vette schapen, tekort voer betekent lichte zwakke lammeren en tekort melk bij de moeders. Ook melkziekte en slepende melkziekte zijn ziektes die door voedingsfouten op de loer liggen. Over de voeding van schapen zijn niet veel cijfers bekend. Het gaat voornamelijk op het gevoel. Een visuele beoordeling van de conditie van de ooien speelt daarbij een belangrijke rol. Dat lukt nu niet erg omdat ze nog een dikke vacht hebben. Ik ben dus steeds de ruggen van de schapen aan het voelen om m’n ogen te compenseren.  Op de rug kun je voelen hoe de conditie van een schaap is. Bij een mager schaap voel je de ruggengraat, de ruggenwervels en de ribben. Bij een schaap die teveel conditie heeft voel je die dingen niet. Ze zijn bedekt met vlees en soms ook vet. Ik vind ze iets aan de schrale kant en voer meer krachtvoer dan andere jaren.  Dat is weer een extra kostenpost. Maar alles in deze tijd staat ten dienste van de aanstaande moeders. Die moeten zo optimaal mogelijk hun lammeren ter wereld brengen en ze met veel melk zo goed mogelijk laten groeien.

Dit jaar weer scheren in de zomer