De zorg voor de jonge lammeren

Ja, dan is de lammertijd voorbij en lopen de schapen met lammeren in het land. Dan zou je denken: makkie. Tja, ik vind dat altijd de lastigste periode van het schapenboer zijn. De lammerij vind ik fantastisch, maar het is wel intensief natuurlijk. Toch die geboortes en als je ze dan vlak na de geboorte zelf die speen ziet zoeken en even later ziet drinken, dat geeft zoveel energie. Na verloop van tijd gaan er koppeltjes schapen met lammeren naar buiten. Dat geeft ruimte in de stal en het scheelt veel werk. Maar toch als ze dan een tijdje buiten lopen moet je enorm alert zijn. Dit voorjaar deden de lammeren die het eerst in de weide liepen het prima, maar het laatste koppeltje had ik toch wat problemen mee. Dit waren de éénjarige schapen met lammeren. De lammeren begonnen een beetje dun te schijten. Het was een beetje glazige mest. Ik dacht dat is voedingsdiarrhee en geen coccidiose want het ziet niet zwart. Fout dus, het bleek achteraf wel coccidiose te zijn. En toen was ik eigenlijk al wat te laat met behandelen. Enkele lammeren werden van die dorre lammetjes die niet wilden groeien. Dan vind ik het ook lastig met die voorjaarsworm. Moet ik wel of niet ontwormen? Het eerste (grote) koppel had nergens last van. Die zijn per vandaag nog helemaal niet ontwormd en doen het prima. Ook dat laatste koppeltje, minder weerstand, had last. Dan heb je nog de potlammeren, dit jaar hadden we er 14. Dat is ook wel eens een beetje tobben. Ook twee lammeren die later aan de fles moesten omdat moeder dood lag op de rug. Tsjonge wat kunnen die hardnekkig zijn in het niet willen drinken.
Al met al: in de lammertijd weinig verlies van lammeren, in de periode daarna toch wel weer een stuk of wat lammeren verloren en op dit moment doet alles het eigenlijk best. Een periode (ongeveer eind mei) heel weinig gras gehad door de droogte, maar nu lopen ze allemaal in een lekkere weide. Ik loop op dit moment met een zeer tevreden gevoel door de lammeren.