Achteraf stom. Ik kwam in het hok bij de drachtige schapen en zag een jaarling die vies was van achter. En er lag een onvolgroeid mummie-achtig bruin pré-lammetje in het hok. Een verwerper, dacht ik. Er kwam nog was viezigheid achter uit haar je-weet-wel. Ik heb het mummietje opgeruimd en ben gaan eten, het was lunchtijd. Kom ik terug van het eten, ligt er een keurig volgroeid maagdelijk wit lammetje in het hok. Dood. Vliesje over de neus gehad? Balen. Achteraf had ik even in het schaapje moeten voelen. Had ik dat tweede lam waarschijnlijk kunnen redden. Een signaaltje had ook kunnen zijn dat het jaarling...
Lees meer...
De lammertijd is op stoom. We zitten er midden in. De wallen onder de ogen worden donkerder en de baard wordt langer. Zo in de lammertijd laat de persoonlijke verzorging wel eens te wensen over. Dan verwaarloos ik mezelf een beetje. En dat vind ik helemaal niet erg. Wel goed dat ik twee keer in de week te zingen ga. Dan ga ik tenminste weer een keer onder de pomp. Van Karin krijg ik ook geen tegengas. Ik lig deze weken niet in het echtelijk bed. Ik heb een bed in een hoek van het schapenhok getimmerd. Op ongeveer 1,75 meter hoogte. Bevalt goed. Zo kan ik de schapen die tegen het lammeren aan zijn...
Lees meer...
Willemijn heeft ook geworpen. Er zijn 10 biggen geboren. Helaas zijn 2 biggen ons ontvallen. Ik had een dikke laag stro in het hok gedaan, zodat ze een nest kon maken. Dat deed ze ook. Prachtig. Nadeel hiervan is dat de biggen in die berg stro kruipen en dat de zeug geen overzicht heeft. Zo is ze er op twee gaan liggen. Balen. Maar als je dieren hebt moet je er rekening mee houden dat je ze kunt verliezen, zei m'n vader altijd. Acht prachtige biggen over. Daar gaan we mee verder. Het is een streling voor het oog en het hart. Veel mensen komen langs om te kijken en genieten. Als ik zeg dat ze wel in het hok mogen...
Lees meer...
Ons zeugje Doutzen heeft vannacht 6 kleintjes gekregen. Drie zeugjes en drie beertjes. Mooie kleuren, van alles wat. Ze maken het allemaal goed.
Lees meer...
Op één of andere manier vind ik het mooi/lekker/leuk als ik veel moeite moet doen om aan ons dagelijkse primaire behoeften te voldoen, zoals het vergaren van eten en het huis warm krijgen. Om dat zelf allemaal een beetje te regelen geeft me een goed gevoel.
We hebben een grote groentetuin. Nou, het is een flinke klus om dat bij te houden. Als je de tijd gaat rekenen kun je beter je groente en je piepers uit de supermarkt halen. In de winkel is dat eigenlijk allemaal zó goedkoop. Maar toch willen we het zelf doen. Weten wat je eet. Met eigen zorg en energie zaaien, laten groeien en oogsten.
Hetzelfde...
Lees meer...
Vorige donderdag zijn de schapen op hok gekomen. Gisteren, vier dagen later dus, heb ik de schapen laten scheren. Het lijkt beter te zijn niet teveel stressmomenten (zoals ophokken, scheren, enten en overgang van gras naar kuilvoer) dicht achter elkaar te doen, daarom heb ik vier dagen gewacht met het laten scheren. Aan het einde van de week wil ik de schapen laten enten tegen 'het bloed'.
Gistermorgen om kwart voor negen arriveerden de gebroeders Hovenier. De gebroeders scheren al vele jaren onze schapen. Ik ben zeer tevreden over de manier waarop ze het doen; ze scheren ze netjes en gaan heel...
Lees meer...
Donderdag hebben we de schapen weer thuisgehaald. Ze hebben ongeveer drie maanden bij de buurman gelopen. Dat is een boer met heel veel land en dan mogen onze schapen de restjes gras die de koeien hebben laten staan opeten. Zo hebben ze ongeveer 35 hectare nagelopen. Goed voor de schapen als ze lekker de ruimte hebben en goed voor ons eigen land dat dan een periode rust kan hebben. In die afgelopen drie maanden is er één schaap doodgegaan. Altijd jammer als een dier ons ontvalt, maar geen slechte score.
We hebben de schapen over de openbare weg naar huis gehaald, 's morgens om 11 uur. Een tijdstip...
Lees meer...
Laatst reed ik met mijn volwassen jongste dochter door de Wieringermeer naar de vuilstort bij Medemblik. Als wij daarheen gaan via de Koggenrandweg, dat komen we ook langs een locatie van de Gasunie. Die locatie is omringd met een brede strook bomen en struiken. Aan de rand van dat bosje stonden enkele jagers, herkenbaar aan hun groene kleding en het dubbelloops jachtgeweer. En die stonden daar niet op de bus te wachten. M'n dochter zei: "Ik kan me er nou niets bij voorstellen dat je een vogel wilt doodschieten". Ik vroeg mezelf af hoe ik dat heb en antwoordde: "Nou dat kan ik me wel voorstellen"....
Lees meer...
Dit stukje gaat over mijn vader. Iets over zijn leven. Maar ook over zijn dood. Misschien wil je dit liever niet lezen. Doe dat dan maar niet. Maar ik wil er wel graag over vertellen. Het is uit respect geschreven. Hij is een heel goede vader voor me geweest.
Alweer ruim een jaar geleden overleed mijn vader. Mijn vader is geboren in 1927 aan de Langereis te Nieuwe Niedorp. Kwam uit een gezin van vier zoons met een dominante ("streng, doch rechtvaardige", zoals hij zei) vader en een hardwerkende moeder. Ze hadden een tuindersbedrijf met aardappelen, kool en uien en dat soort producten. Ook molken...
Lees meer...
Al enkele maanden geleden werd ik gebeld door Reinard Everts van NSFO. Het ging over een op stapel staande exportorder van ooilammeren naar Wit Rusland. Of ik ooilammeren over heb die daar geschikt voor zijn.
Nou dat had ik wel. Ze zouden een mooie prijs opbrengen, maar moeten wel aan allerlei eisen voldoen. Ook veterinair wordt er nogal wat gevraagd.
Al met al is het nu bijna drie maanden later en vorige week dinsdag is een aankoopcommissie uit Wit-Rusland bij ons op het bedrijf geweest en de dag daarna zijn er 23 ooilammeren geladen en 4 fok-ramlammeren. Ik had 29 ooilammeren laten zien en 5 ramlammeren....
Lees meer...
Recente comments