Wonen onder één dak met de ouders. Dat doen we al heel lang. In 1986 is onze stolpboerderij verbouwd zodat er twee woningen in kwamen. In het oorspronkelijke woongedeelte gingen Karin en ik met onze kinderen wonen en voor vader en moeder is er toen inpandig een kleine woning gemaakt. Vader en moeder wilden de zaken meteen goed geregeld hebben. "Jong geen schuld is oud geen goed". Wij hebben toen alles gekocht en vader en moeder gingen de inpandige woning van ons huren. Achteraf zijn we heel blij met die beslissing. Toen waren de prijzen van de woningen niet hoog en als de boel bij overlijden...
Lees meer...
We hebben veel fruit aan de bomen dit jaar. En weinig vreterij enzo erin. Het ziet er prachtig rijk uit. Ieder jaar is het weer een verrassing hoeveel fruit we krijgen. Als leek heb ik er niet veel invloed op. Ik snoei de fruitbomen wel. Ieder jaar doe ik dat op dezelfde manier. Ik verwacht ook niet dat ik er goed in ben want we hebben altijd veel van die wilde snelgroeiende rechtopstaande loten in de bomen. Dat moet niet. Dus ik snoei ze er uit. Maar een gulden regel is: snoei geeft groei. Dus zo weinig mogelijk snoeien. Maar die wilde loten moeten er toch uit? Wat doe ik dan verkeerd? Ondanks...
Lees meer...
Maandag een mooi dagje gehad. Ik mocht een dagje mee met Dirk Reijne en Ad Klaver naar Texel. Reijne en Klaver zijn beide schapenfokker met, in mijn ogen, verstand van zaken. Dan kun je veel leren zo'n dag. We gingen erheen met de intentie om een ram voor het nieuwe dekseizoen te kopen. We zijn bij vier adressen geweest. En, tjonge tjonge, wat hebben we beste beesten gezien. Om jaloers op te worden. Ik heb twee jonge rammen gekocht bij Henk Zoetelief. Beide uit zeer goede moederlijnen; ooi 5700-1732 (sterooi 87, FW1: 140, AB 87 en in 11 x 38 lammeren is van de ene ram de grootmoeder en van de andere...
Lees meer...
Hooitijd - altijd spannend!
Het lijkt altijd wel een lastig kunstje om hier in Nederland het hooi goed droog binnen te krijgen. Eigenlijk moet je dan een week best drogend weer hebben. En achteraf bezien zijn die periodes er ook wel. Maar dan moet je ook net weer een gewas hebben dat er klaar voor is om gehooid te worden. En achteraf weten we het allemaal wel. Als je er voor staat, met al die weersverwachtingen en buienradars en verschillen binnen Nederland is het, voor mij althans, lastig om een goed moment te kiezen. Maar toch, ik heb gekozen en ik denk dat het redelijk goed gegaan is. Daar...
Lees meer...
Da's natuurlijk wel een beetje een dingetje. Allemaal mensen met verstand van een schaap komen dan even een oordeel vellen over onze schapenfokkerij.
Het is de schapenstudieclub van Schagen. In tegenstelling tot Schapenstudieclub Beemster en Omstreken, die vereniging bestaat alleen maar uit stamboekfokkers, zijn dit voornamelijk vermeerderaars. Dus schapenhouders die een koppel(tje) schapen houden om economische redenen. En als het om economie gaat kijken schapenhouders in veel gevallen op een andere manier naar een schaap (type) als mensen die schapen houden omdat ze graag op keuringen een beker...
Lees meer...
Er zijn mensen die maar 3 of 4 weken in de lammerij zitten. Dat lijkt bij ons nooit te lukken. Komt ook, denk ik, doordat wij de ooilammeren ook laten dekken. Die wordt bij ons niet voor half oktober bronstig en sommigen nog even later ook. Daarnaast laat ik vrij lang de ram bij de schapen. Dus als er eens een vroeg aborteert kan ze nog een keer gedekt worden. Al met al: de eerste lamde op 23 februari en de laatste op 1 mei. Er hadden er 70 voor 1 april gelamd en nog 11 na 1 april. Het is wel iets moeilijker om voor die laatste paar schapen nog scherp te blijven. Dat is goed gelukt. Van die laatste...
Lees meer...
Achteraf stom. Ik kwam in het hok bij de drachtige schapen en zag een jaarling die vies was van achter. En er lag een onvolgroeid mummie-achtig bruin pré-lammetje in het hok. Een verwerper, dacht ik. Er kwam nog was viezigheid achter uit haar je-weet-wel. Ik heb het mummietje opgeruimd en ben gaan eten, het was lunchtijd. Kom ik terug van het eten, ligt er een keurig volgroeid maagdelijk wit lammetje in het hok. Dood. Vliesje over de neus gehad? Balen. Achteraf had ik even in het schaapje moeten voelen. Had ik dat tweede lam waarschijnlijk kunnen redden. Een signaaltje had ook kunnen zijn dat het jaarling...
Lees meer...
Willemijn heeft ook geworpen. Er zijn 10 biggen geboren. Helaas zijn 2 biggen ons ontvallen. Ik had een dikke laag stro in het hok gedaan, zodat ze een nest kon maken. Dat deed ze ook. Prachtig. Nadeel hiervan is dat de biggen in die berg stro kruipen en dat de zeug geen overzicht heeft. Zo is ze er op twee gaan liggen. Balen. Maar als je dieren hebt moet je er rekening mee houden dat je ze kunt verliezen, zei m'n vader altijd. Acht prachtige biggen over. Daar gaan we mee verder. Het is een streling voor het oog en het hart. Veel mensen komen langs om te kijken en genieten. Als ik zeg dat ze wel in het hok mogen...
Lees meer...
Ons zeugje Doutzen heeft vannacht 6 kleintjes gekregen. Drie zeugjes en drie beertjes. Mooie kleuren, van alles wat. Ze maken het allemaal goed.
Lees meer...
Op één of andere manier vind ik het mooi/lekker/leuk als ik veel moeite moet doen om aan ons dagelijkse primaire behoeften te voldoen, zoals het vergaren van eten en het huis warm krijgen. Om dat zelf allemaal een beetje te regelen geeft me een goed gevoel.
We hebben een grote groentetuin. Nou, het is een flinke klus om dat bij te houden. Als je de tijd gaat rekenen kun je beter je groente en je piepers uit de supermarkt halen. In de winkel is dat eigenlijk allemaal zó goedkoop. Maar toch willen we het zelf doen. Weten wat je eet. Met eigen zorg en energie zaaien, laten groeien en oogsten.
Hetzelfde...
Lees meer...
Recente comments