De afgelopen week

Ik wil met u delen wat er de afgelopen week zoal gebeurd is. Niet dat er iets schokkends gebeurd is, zo lijkt het wel als ik het zo opnoem, nee gewoon dingen die ik gedaan heb enzo.
We beginnen met afgelopen zondag. Een hele familie uit Nederhorst ten Berg kwamen langs om een paar dekrammen uit te zoeken. Ook opa, vroeger een bekende melkveehouder/fokker, was mee. Ze waren onze schapenfokkerij op het spoor gekomen door een excursie van de Schapenstudieclub Gooi-, Amstel- en Vechtstreek naar onze schapenboerderij op 25 februari dit jaar. Zij zijn lid van die club en waren toen aanwezig. De schapen waren toen hoogdrachtig, de kraamhokjes stonden klaar maar waren nog leeg. Inmiddels is er weer veel gebeurd. Zo ook dat de lammeren flink gegroeid zijn en dat een deel van de rammen klaargestoomd is om straks in oktober als dekram te fungeren. Ze hebben twee rammen uitgezocht. Leuk momentje vond ik dat de ervaren opa zei: “ik zou toch die nemen in plaats van deze”. “Nee, ik neem deze”, zei de dochter. Mooi als de jonge generatie weet wat het wil en ‘de macht overneemt’. Daarna een bak koffie en lekker gekletst over van alles.
Maandag om 13.00 uur belde Erik Smak uit Lutjewinkel dat ze deze dag erwten zouden gaan dorsen. En dat ik weer kon komen voor het stro. Dat betekent dat ik onze baaltjespers achter de trekker moet knopen en personeel moet zien te regelen om de baaltjes op te laden en naar huis te rijden. De familie Smak is een bekende naam op het gebied van het telen van erwten en bonen. Ze zijn meerdere keren op tv geweest. De erwten en bonen worden op een zeer ambachtelijke manier geteeld met heel veel handwerk. De erwten gaan in augustus op ruiters en zo worden ze gedroogd. Als de erwten droog genoeg zijn komen ze met een stokoude dorsmachine bij de ruiters en wordt het erwtenloof met de erwtjes erin in de dorsmachine gepikt. Uit de achterkant van de dorsmachine komt een hoop erwtenstro te liggen en de erwten blijven achter in de machine. Dit stro pers ik met m’n oude hooipers. Het is prachtig stro. Zeer droog omdat het op de ruiters is gedroogd en het heeft niet zoals tarwestro een waslaagje of zoiets aan de buitenkant van de halm. Hierdoor neemt het veel vocht op en verteert het heel gemakkelijk. Hierdoor krijg je prachtige rulle mest. En dat is weer heel goed voor het bodemleven in het grasland als ik de mest over het land verspreidt. Al vele jaren doen we het zo. Op deze maandag hebben we 150 baaltjes naar huis gereden. Dit is nog niet alles, er staan nog flink wat ruiters. Deze moeten nog even drogen.
Woensdagmiddag heb ik nog twee dekrammen verkocht aan een man uit Odijk. Woensdagavond kregen we bezoek van Schapenstudieclub Schagen. Ik ben lid van deze club en in deze tijd gaan ze altijd op bezoek bij één van de leden. Ze vonden dat ik aan de beurt was. Er waren ongeveer 20 mensen, de opkomst viel een beetje tegen. We hebben eerst koffie met appeltaart genuttigd en hebben toen een wandeling in het weiland gedaan. Allen met bedrijfslaarzen aan. Wat heerlijk dat ik zoveel laarzen beschikbaar heb. Dit komt door de boerengolfgroepen. Op deze manier geen gevaar voor insleep van rotkreupel. Ze vonden dat we beste, zware lammeren hebben. Vind ik eigenlijk ook wel. De lammeren groeien heel goed dit jaar. Ik hoopte nog een paar rammen te verkopen, maar dat is niet gebeurd. Na de wandeling door het weiland hebben we even mooi nagezeten met een drankje en een hapje. Was heel gezellig. Vond ik tenminste.
Over de zaterdag moet ik eigenlijk voornamelijk vertellen wat ik niet heb gedaan. Ik ben namelijk niét naar de Nationale Texelaarkeuring in Wenum-Wiesel (nabij Apeldoorn) geweest. Schaam, schaam. Als texelaarfokker hoor je daar te zijn. Aan de andere kant denk ik dan: wat zijn de kosten en wat zijn de baten. Ik geloof niet direct dat ik anders ga fokken als ik daar ben geweest en dat ik andere rammen ga gebruiken als ik daar ben geweest. Ik heb geen kosten gemaakt, ik hoefde niet zo’n eind met de auto te rijden en ik ben heerlijk thuis aan het werk geweest. Maar het is wel grappig, al weken lang denk ik: ik ga erheen. Maar hoe meer de dag naderbij komt ga ik twijfelen en uiteindelijk blijf ik weer lekker thuis. Ik ga namelijk niet graag weg.

Dit waren een beetje de hoogtepunten van de week.

De erwtenoogst bij de familie Smak. Dit is een foto van vorig jaar toen vriend Luc kwam helpen met de Fordson Majoor. Alles antiek in het land. Prachtig!