Veel geschreeuw, weinig wol(euri’s)

Afgelopen vrijdag zijn de schapen weer geschoren door de gebroeders Hovenier. Ze hebben de 103 dieren keurig geschoren. Ze scheren ze altijd heel netjes. Dat vraag ik ook aan ze. Het zal dan wel ietsjes langer duren, dat neem ik op de koop toe. 25 Februari krijgen we weer een schapenstudieclub op bezoek en in maart hebben we de lammetjesaaidagen, dan moet het er gewoon allemaal zo netjes mogelijk uitzien.
Tot dusver allemaal prima.
De wol was in 6 grote zakken gepropt. De dag erop heb ik met de trekker en wagen de wol weggebracht naar de wolhandelaar. De wol is gewogen en per kas uitbetaald. De opbrengst was 307 kg keer € 0,70 per kilo. Deze vermenigvuldiging heeft € 214,90 tot resultaat. Een wagen vol wol voor € 214,90. Ik had nog geluk, zei de wolhandelaar. De prijs was net gestegen. Wat had ik een rotgevoel! Ik voel me op dat moment een slechte ondernemer omdat ik ons fantastische natuurproduct eigenlijk een beetje weggeef. Hoeveel truien kun je hier van breien? Toevallig heeft Karin zaterdag via internet ook wollen ondergoed voor me gekocht. Van Dilling is dat. Van Merinowol. Dat is betere wol voor het maken van kleding schijnt het. Ik vind wollen ondergoed zo ontzettend lekker dragen. Karin kocht een ‘Merinos shirt met halflange mouwen voor heren grijs’, een ‘Merinos boxershort voor heren grijs’ en een ‘Merinos legging met gulp(!) voor heren grijs’. Totaal misschien 1 kg wol. Over te maken bedrag: € 92,97. Tja, ik weet het ook wel hoor, machines voor het wassen
en breien enzo. Maar toch. Als CEO van Manuelhoeve Schapenhouderij heb ik toch het gevoel dat ik iets niet goed doe.